Is's amazing.....

22 juli 2015 - Grand Canyon National Park, Verenigde Staten

Ik kan echt niet uitleggen hoe het is om voor het eerst echt bij de Grand Canyon te staan. Alles wat ik zou proberen uit te leggen slaat gewoon nergens op want het is niet te omschrijven in woorden en waarschijnlijk ook niet op foto of film, je moet het echt met je eigen ogen zien.....het is zo indrukwekkend , overweldigend mooi!!!!!

Vanmorgen hebben we op onze kamer ontbeten en hebben we erna koffie gehaald bij het café waarvoor we gratis bonnen hadden gekregen ! We dronken onze koffie op de Rim ( lang wandelpad langs de Canyon) waar eekhoorntjes gewoon de broodjes en zakken chips uit de zakken van mensen die er ook zaten, pikten!

 We hebben een stuk van de Bright Angel Trail gelopen, dan loop je een heel stuk naar beneden de Canyon in, waardoor je een klein beetje een idee krijgt van de grootheid van de Canyon. Het was echt gaaf om er te lopen en natuurlijk prachtig uitzicht bij elke bocht! Daarna weer omhoog natuurlijk, dat viel op zich mee, maar het was al goed warm, dus we hebben rustig aan gedaan.

Eenmaal weer op de Rim zijn we eerst even naar onze kamer gegaan waar we hebben geskyped met Sjak en Mart en hoorden dat Guusje donderdag naar Maria Oord mag voor revalidatie. Het gaat gelukkig goed, hoewel ze wel nog een keer onder narcose moest om de wond schoon te maken, die was gaan ontsteken. Fijn om te horen dat het nu weer de goede kant op gaat en ze dichter bij huis kan herstellen. Andre heeft Jantje nog even gebeld , dus we zijn weer gerust.

We hebben een broodje gehaald en zijn toen in de shuttle bus gestapt naar het uiterste oostelijke punt van de Rim , Hermits Rest. Onderweg zijn we een paar x uitgestapt en hebben we een stuk langs de Rim gewandeld, het was heel erg stil en we hebben ontzettend genoten van het prachtige uitzicht! We moesten echt even bijkomen van al die indrukken en zijn even op onze kamer gaan chillen.

Toen we weer wat uitgerust waren zijn we met onze eigen auto naar het meest westelijke punt van de Rim gereden. Daar waren we op tijd voor de zonsondergang die ook weer zo mooi was, het is niet normaal wat we meemaken zeggen we steeds tegen elkaar! We hebben bij een steakhouse bij de parkingang gegeten, lekker maar wel duur, dus morgen maar weer gewoon brood eten!

Toen we weer bij ons hotel kwamen liepen Dre en ik nog even naar de Rim en het eerste wat we zagen was een vallende ster, dus meteen een wens gedaan. Daarna zagen we ineens een beest lopen, het leek op een soort van wasbeerachtig iets, maar omdat het donker was zagen we het niet goed. Wat we wel zagen was dat hij niet bang was en naar ons toe kwam, steeds sneller....dus wij liepen steeds sneller terug naar onze kamer!!! We weten niet was het was, er lopen in dit gebied  bergleeuwen en die roep ik steeds ,want die wil ik graag zien...maar ja die zie je niet natuurlijk. Het was echt weer een geweldige dag, met weer zoveels moois wat we hebben gezien, ik voel me een heel dankbaar en gelukkig mensje!!! 

Foto’s